Szukając pracy zarówno w Polsce jak i za granicą łatwo możemy natknąć się na nierzetelne firmy. Niestety, często orientujemy się, że zostaliśmy oszukani dopiero gdy okaże się, że pracodawca nie płaci wynagrodzenia. Co robić w takiej sytuacji?
Pracodawca nie płaci wynagrodzenia
Gdy okazuje się, że pracodawca spóźnia się z wypłatą lub, co gorsza, w ogóle jej nie wypłaca, należy działać jak najszybciej i zgłosić to odpowiednim organom, gdyż jest to jedno z największych naruszeń naszych praw pracowniczych. Oczywiście, złożyć skargę na pracodawcę, możemy jedynie w sytuacji, gdy jesteśmy oficjalnie zatrudnieni i podpisaliśmy umowę. Pracując na czarno, bardzo ciężko będzie udowodnić winę pracodawcy. (Przypominamy nasz artykuł: o Pracy na czarno – dlaczego się nie opłaca >>).
Gdzie można więc się zwrócić gdy zostaniemy oszukani? Podpowiadamy jak wygląda procedura zgłaszania nieuczciwych firm w różnych krajach Europy!
Polska
Pracując w Polsce, a także przez polską agencję pracy za granicą, w przypadku jakichkolwiek naruszeń ze strony pracodawcy, wszystkie nieprawidłowości należy zgłaszać do Państwowej Inspekcji Pracy. Nasza skarga może dotyczyć m. in.: niewypłacania wynagrodzenia, urlopów, zatrudniania nieletnich, naruszania zasad legalnej pracy, mobbingu, wypadków. Skargę należy złożyć najlepiej pisemnie, z czytelnymi naszymi danymi osobowymi, nazwą zgłaszanej firmy i treścią naszego wniosku.
Niemcy
Gdy niemiecki pracodawca nie płaci wynagrodzenia należy reagować natychmiast – wtedy niemieckie prawo działa na naszą korzyść i możemy szybko odzyskać zaległe pieniądze. Gdy będziemy zwlekać, możemy przekroczyć tak zwane terminy prekluzyjne, czyli krótkie okresy kiedy możemy dochodzić swoich praw.
Pierwszym krokiem do odzyskania swojego wynagrodzenia jest pisemne wezwanie do zapłaty skierowane bezpośrednio do pracodawcy. Takie upomnienie powinno zawierać:
- liczbę przepracowanych godzin
- zajmowane stanowisko
- miejsce wykonywania pracy
- dokładną wysokość zaległych wypłat
- datę, do kiedy pracodawca musi uregulować zaległości (zwykle jest to termin jednego lub dwóch tygodni)
Jeśli wezwanie do zapłaty nie przyniesie skutku można: wnieść sądowy nakaz zapłaty, a gdy i to nie poskutkuje, należy z pomocą adwokata wnieść oskarżenie do sądu pracy.
Holandia
W Holandii, podobnie jak w Polsce wszelkie naruszenia należy zgłaszać listownie do Inspekcji Pracy. Formularz takiej skargi możecie wypełnić tutaj>>. Jeżeli podczas kontroli pracodawcy, Inspekcja Pracy wykaże, że nie otrzymaliśmy wynagrodzenia, przełożony zostanie zobowiązany do wypłaty zaległości w ciągu 4 tygodni. Jeśli w jednym zakładzie pracy kilku pracowników ma takie same problemy, warto złożyć wspólną skargę – takie wnioski są rozpatrywane o wiele szybciej.
Norwegia
W Norwegii dochodzenie prawa do wynagrodzenia wygląda podobnie jak w Niemczech. W pierwszej kolejności należy wysłać do pracodawcy listowne wezwanie do zapłaty. Jeśli pracodawca je zignoruje, sprawę należy skierować do sądu rozjemczego (forliksrådet). Ostatnim krokiem, jeśli poprzednie nie przynoszą skutku, jest skierowanie sprawy do komornika – w celu egzekucji wierzytelności.
Wielka Brytania
W Wielkiej Brytanii pomoc w rozwiązaniu sprawy z nieuczciwym pracodawcą możemy uzyskać aż w pięciu różnych instytucjach. W pierwszej kolejności warto zwrócić się do ACAS (Advisory, Conciliation and Arbitration Service), która zajmuje się postępowaniami pojednawczymi w celu zapobiegania lub rozwiązywania problemów w miejscu pracy. Ta instytucja może nam bezpłatnie udzielić porad telefonicznie lub przez Internet. O poradę możemy się również zwrócić do Biura Porad Cywilnych (Citizens Advice Bureau, CAB).
Jeśli oszukała nas brytyjska agencja pracy, można złożyć skargę do Inspektoratu Standardów Biur Pośrednictwa Pracy (Employment Agency Standards Inspectorate) lub do Zrzeszenia Rekrutacji i Zatrudnienia (Recruitment and Employment Confederation, REC).
Jeśli wszystkie opcje okażą się nieskuteczne, ostatecznym miejscem rozstrzygania sporów jest sąd pracy – Employment Tribunals.
