Nowy rok przynosi coraz więcej pozytywnych zmian w polskim prawie. Od 1 stycznia obowiązuje wyższa płaca minimalna, a od 22 lutego w życie weszły kolejne udogodnienia dla wielu pracowników. Nowelizacja ma chronić zatrudnionych przed coraz częstszymi nadużyciami wobec nich, kiedy to pracodawcy przedłużali umowy terminowe w nieskończoność.
Umowy na czas określony
Poprzedni zapis w kodeksie pracy, który mówił o tym, że trzecia umowa na czas określony zawarta z tym samym pracodawcą przekształca się w umowę na czas nieokreślony, została zastąpiona przepisem, zgodnie z którym maksymalny okres zatrudnienia terminowego wynosi 33 miesiące. A w okresie tych 33 miesięcy można zawrzeć tylko trzy takie umowy.
Nowelizacja określa także skutki przekroczenia okresu 33 miesięcy oraz przekroczenia limitu liczby umów. Czwarty kontrakt lub kontynuowanie pracy po upływie terminu, będzie traktowane jako stałe zatrudnienie, a pracownik będzie traktowany jak zatrudniony na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony.
Wyjątki
Umowa ta jednak nie będzie obowiązywała w przypadku:
- zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy
- wykonywania prac o charakterze dorywczym oraz sezonowym
- gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie
Wypowiedzenie umów na czas określony
Nowelizacja kodeksu pracy zakłada, iż długość okresu wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas określony ma być uzależniona od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy. Czyli dokładnie jak w przypadku umowy zawartej na czas nieokreślony.
Okresy wypowiedzenia umowy na czas określony i na czas nieokreślony wynoszą:
- 2 tygodnie – w przypadku zatrudnienia u danego pracodawcy przez okres krótszy niż 6 miesięcy
- 1 miesiąc – w przypadku zatrudnienia u danego pracodawcy przez okres co najmniej 6 miesięcy
- 3 miesiące – w przypadku zatrudnienia u danego pracodawcy przez okres co najmniej 3 lat
Umowa na czas wykonywania określonej pracy
Projekt nowelizacji zakłada, że nie będzie już umów zawartych na czas wykonywania określonej pracy. Oznacza to, że w kodeksie pracy zostałyby tylko trzy rodzaje umów o pracę:
- umowa o pracę na czas nieokreślony
- umowa o pracę na czas określony
- umowa o pracę na okres próbny
Ostatnia z nich będzie mogła być podpisana jedynie raz i będzie zawierana w celu sprawdzenia kwalifikacji pracownika.
